25-08-2021 | De natuur beleeft een wilde zomer. De normaal vriendelijk kabbelende Geul in Valkenburg veranderde door ongekende regenval in een woest kolkende rivier. Het gevolg: gezinnen die hun huis voorlopig kwijt zijn, ondernemers die - net bekomen van de lockdown - opnieuw rampspoed beleven en honderden miljoenen euro’s schade. Bij onze zuider- en oosterburen ging het er op hetzelfde moment nog ruiger aan toe: de ravage was daar niet te overzien en er vielen meer dan 200 doden.
Drie uur vliegen bij ons vandaan is het deze zomer niet nat, maar juist verschroeiend heet. In Sicilië werd met bijna 49 graden een Europees hitterecord gebroken. De hitte, de bijbehorende droogte en de wind wakkeren hevige bosbranden aan. Ook Griekenland, Spanje, Portugal en Frankrijk zijn dit jaar het toneel van enorme vuurzeeën, net als de Verenigde Staten. Zelfs in Canada en Siberië staan de bossen door hitte en droogte in brand.
Aarde wordt minder bewoonbaar
Wetenschappers van over de hele wereld zijn het erover eens dat de door mensen veroorzaakte opwarming van de aarde zorgt voor extremer weer, dat ook vaker zal optreden. Droogte, hitte, orkanen, overstromingen, zeespiegelstijging: het veranderende klimaat maakt steeds meer plekken op onze aarde minder bewoonbaar én bedreigt landbouwgrond en dus onze voedselvoorziening.
Het IPCC, de wetenschappelijke klimaatwerkgroep van de Verenigde Naties, liet er vorige week geen misverstand over bestaan. Het gaat niet de goede kant op. Overal op de wereld zijn de gevolgen van klimaatverandering merkbaar en veel veranderingen zijn onomkeerbaar, stelt het IPCC in zijn meest recente rapport. En voor Nederland extra verontrustend: de zeespiegel stijgt in steeds hoger tempo.
Je zou er moedeloos van worden. Maar dat is nu juist níet de bedoeling. Want het IPCC rekent voor dat als we alles op alles zetten, we de wereldwijde opwarming nog nét kunnen beperken tot de grens waarbinnen we de grootste rampen voorkomen. Om te beginnen moeten we onze CO2-uitstoot veel sneller en drastischer verlagen dan nu gebeurt. Als we dat doen, kan dat binnen enkele jaren een meetbaar positief effect hebben op onze luchtkwaliteit. En binnen ongeveer 20 jaar zien we dan een effect op de wereldwijde opwarming.
Er moet dus veel gebeuren, en snel. Bij PFZW doen we in ieder geval mee. We waren al begonnen met het versnellen en verstevigen van onze eerdere klimaatambities. We brachten de CO2-uitstoot van onze aandelenportefeuille de afgelopen jaren terug met ruim 50 procent. De komende jaren moet daar nóg eens 30 procent van af. Over hoe we dat doen, schreef ik eerder hier.
De plotselinge coronacrisis heeft ons geleerd dat als het écht nodig is, we ons leven kunnen veranderen en samen meer kunnen bereiken dan we eerder voor mogelijk hielden. Als we met diezelfde energie en urgentie de meer sluipende klimaatcrisis te lijf gaan, kunnen we onze planeet leefbaar houden. Voor onszelf, maar zeker voor onze kinderen en kleinkinderen.
Joanne Kellermann
Voorzitter bestuur PFZW